Θα έχεις σίγουρα ακούσει κάποια κλισέ που εκστομίζουν οι άντρες που είναι χρόνια παντρεμένοι με τη σύζυγό τους ή συζούν εδώ και πολύ καιρό με τη σύντροφό τους: «Ως εδώ ήταν», «έκλεισα ως άντρας», «από εδώ και πέρα μόνο γκρίνια και παντόφλα» και άλλα παρόμοια. Το σύνηθες καλαμπούρι για τις μακροχρόνιες σχέσεις είναι ότι αποτελούν την ταφόπλακα του ανδρισμού. Είναι μόνο καλαμπούρι, όμως;

Μπορεί και όχι, αφού έρευνα που διεξήγαγαν τα συνεργαζόμενα Πανεπιστήμια του Sunderland και του Worcester, αναφέρει ότι οι παραπάνω ατάκες δεν είναι αποκυήματα μόνο του χαβαλέ, αλλά περιέχουν και ισχυρές δόσεις αλήθειας. Σύμφωνα, πάντα, με την έρευνα αυτή, οι άντρες που βρίσκονται σε μακροχρόνια σχέση (και γάμο), έχουν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης από όσους είναι single. Κοινώς, αν κλείνεις επταετία σε σχέση και σκέφτεσαι να παραγγείλεις τις προσκλήσεις του γάμου, πάρε και μια αποχαιρετιστήρια κάρτα για τη στύση σου.

Για την έρευνα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησα δείγματα από τους σιελογόνους αδένες 76 ετεροφυλόφιλων ανδρών, ηλικίας από 18 μέχρι 39 ετών. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο διαφορετικά γκρουπ, ανάλογα με τη σχέση που διατηρούσαν στη ζωή τους. Η πρώτη ομάδα ήταν οι ελεύθεροι ή αυτοί που μόλις είχαν γνωρίσει κάποια κοπέλα και η δεύτερη οι παντρεμένοι κι αυτοί που διατηρούσαν μακροχρόνιες σχέσεις. Γι’ αυτούς, λοιπόν, τα μαντάτα δεν ήταν και πολύ ευχάριστα.

Οι άντρες που βρίσκονταν σε σχέση για περισσότερους από δώδεκα μήνες είχαν πολύ χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης από τους αδέσμευτους. Ακόμα χειρότερα: το αποτέλεσμα αυτό δεν έδειξε να επηρεάζεται ούτε από την ηλικία, ούτε από την σεξουαλική συμπεριφορά, ούτε από το πόσο ευχαριστημένοι δήλωναν από τη σχέση τους. Με δυο λόγια, δεν υπάρχει σωτηρία. Η μακροχρόνια σχέση είναι η χειμερία νάρκη της τεστοστερόνης.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο λήθαργος αυτός της αντρικής ορμόνης έχει και τα θετικά του, αφού έχει αποδειχθεί ότι οι άντρες που εκκρίνουν λιγότερη τεστοστερόνη αποδεικνύονται πιο ικανοί στο να φροντίζουν τη σύντροφο και την οικογένειά τους, αφού δεν αναλίσκονται στην αναζήτηση και το «κυνήγι» περισσότερων συντρόφων.

Η έρευνα, ωστόσο αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτήματα, με πιο σημαντικό το αίτιο πίσω από το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια της έρευνας δεν υπήρξε υπήρχε ακριβής μέτρηση και καταγραφή των επιπέδων τεστοστερόνης, δεν είναι ξεκάθαρο αν είναι οι μακροχρόνιες σχέσεις αυτές καθαυτές που οδηγούν στη μείωσή της. Μια εικασία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι ότι οι άντρες με χαμηλότερη τεστοστερόνη προτιμούν κάτι πιο σταθερό στις σχέσεις τους, ενώ όσοι εκκρίνουν περισσότερη αντρική ορμόνη αναζητούν όλο και περισσότερες συντρόφους.

Προηγούμενο άρθροΑνιδιοτελής αγάπη
Επόμενο άρθροΗ προδοσία αντιπροσωπεύει ένα αναπόφευκτο πέρασμα των ερωτευμένων