Η καλοσύνη στον κόσμο μας…
Της Μάγδας Οικονόμου
Συχνά γίνεται θέμα σε διάφορες συζητήσεις για το αν ο κόσμος είναι καλός ή κακός. Στις δύσκολες εποχές που ζούμε οι περισσότεροι ισχυρίζονται ότι ο κόσμος είναι κακός, εκμεταλλευτής και έτσι οδηγούνται όλοι να λειτουργούν με καχυποψία.
Πώς θα ήταν όμως τα πράγματα αν βάζαμε για λίγο επιμέρους την καχυποψία μας και λειτουργούσαμε με περισσότερη “ανοιχτότητα” στην καρδιά;
Προσωπικά δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι ο κόσμος είναι ούτε κακός ούτε καλός, όμως πιστεύω ότι η καλοσύνη υπερισχύει του κακού.
Ναι συμβαίνουν πόλεμοι, εγκλήματα, υπάρχει ανέχεια και μυριάδες αντιξοότητες που μετατρέπουν τον κόσμο μας σε ένα δύστροπο μέρος.
Όμως ο κόσμος είναι κατεξοχήν καλός και η απόδειξη είναι η καλοσύνη και αθωότητα των παιδιών.
Κανένα παιδί δεν γεννιέται κακό, η καθαρότητα, η ειλικρίνεια που εντάσσονται στα πλαίσια της παιδικότητας είναι χαρακτηριστικά που μας δίνονται απλόχερα με την γέννηση μας.
Άγραφος πίνακας ή αλλιώς tabula rasa είναι το παιδί και διαμορφώνει την προσωπικότητα του αναλόγως με τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος που το περικλείει.
Ο κόσμος έχει κακία ναι, το παραδέχομαι, το παιδί όμως γεννιέται με μια φυσική καλοσύνη που δεν μπορούμε να αρνηθούμε, γι’αυτό μας χαμόγελα στον δρόμο, γι’ αυτό ρωτάει την μαμά συνέχεια αν είναι καλά και γι’αυτό δεν εχει ρατσιστικές συμπεριφορές απέναντι σε παιδάκια διαφορετικού χρώματος, θρησκείας σεξουαλικότητας κλπ.
Και εν τέλει αν ο κόσμος ήταν τόσο κακός θα βρισκόμασταν σε μια κατάσταση μόνιμου πολέμου και όχι ειρήνης.
Αυτό δεν αναιρεί ότι γίνονται πόλεμοι, απλά οι πόλεμοι είναι οι εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας.
Ο κόσμος είναι καλός με λίγη κακία θα έλεγα και αν θέλουμε να γίνει καλύτερος ας χαμογελάμε σαν παιδιά.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΓΔΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ:
Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη και κατάγομαι από την Νικήτη Χαλκιδικής.
Γεννημένη το 1993, με μεγάλη αγάπη για τα βιβλία, το γράψιμο, την μουσική και τους ανθρώπους αποφάσισα σε μικρή ηλικία ότι θέλω να γίνω φιλόλογος.
Σπουδάζω στο τμήμα φιλοσοφίας παιδαγωγικής και ονειρεύομαι καποια στιγμή να γίνω ψυχολόγος και να έχω την δική μου ομάδα αυτοβοήθειας.
Προς το παρόν συμμετέχω σε μια ομάδα τέτοιου χαρακτήρα, δουλεύω στην οικογενειακη μας επιχείρηση και κάνω ιδιαίτερα. Ονειρεύομαι έναν κόσμο με λιγότερη βία, ρατσισμό, ομοφοβία και πονηριά.
Μέσα από τα γραπτά είτε αυτά είναι ποιήματα, είτε δοκίμια είτε άρθρα προσπαθώ να βάλω το λιθαράκι της ψυχής μου μέσα σε έναν κόσμο που τρέχει συνεχώς και αλλάζει.
