Καθημερινά βιώνουμε πολλά διαφορετικά συναισθήματα και συχνά νιώθουμε πως μερικά από αυτά έχουν την ικανότητα να επηρεάζουν και το σώμα μας. Ερευνητές από όλο τον κόσμο κατάφεραν να βρουν με ποιο τρόπο το κάθε συναίσθημα επιδρά και τι μπορεί να μας προκαλέσει.
Ο έρωτας ενισχύει τους νευρώνες μας. Ιταλοί ερευνητές βρήκαν ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι, παράγουμε μεγαλύτερη ποσότητα μιας πρωτεΐνης που εμπλέκεται στην ανάπτυξη και επιβίωση κάποιων από τους νευρώνες μας.
Η ευτυχία ενισχύει τις αρτηρίες μας. Ο καρδιολόγος Dr. Michael Mille, έκανε μια μελέτη εξετάζοντας αυτό το θέμα μέσω της μουσικής. Στην ομάδα που άκουγε χαρούμενη μουσική, οι αρτηρίες διαστέλλονταν ως και 26%, κάτι που μοιάζει με αυτό που συμβαίνει στην αεροβική γυμναστική, ενώ η λυπηρή μουσική μείωσε τη διάμετρο των αρτηριών σε 6%.
Ο θυμός καθυστερεί την θεραπεία. Ερευνητές από το Οχάιο έδειξαν ότι ο θυμός αυξάνει τις κυτοκίνες που είναι υπεύθυνες για την φλεγμονή.
Ο φόβος αυξάνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Ερευνητές από το Κεμπέκ έδειξαν ότι ένα μεγαλύτερο επίπεδο στρες, αυξάνει την πίεση του αίματος και επίπεδα κορτιζόλης
Το άγχος αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι μαθητές κατά τη διάρκεια περιόδων στρες έχουν μειωμένο επίπεδο Τ λεμφοκυττάρων, των αμυντικών κυττάρων που είναι υπεύθυνα για την απομάκρυνση των ασθενών κυττάρων και πολεμούν τους ιούς.
Ο πόνος πυροδοτεί αλλεργίες. Παρόλο που η συναισθηματική οδύνη δεν είναι υπεύθυνη για αλλεργίες, βοηθάει στην πυροδότηση αντιδράσεων και αυξάνει την λοιμογόνο δύναμη.
Το κλάμα είναι υγιές. Την δεκαετία του 80’ ο ερευνητής William Frey ανακάλυψε ότι τα δάκρυα απομακρύνουν μεγάλες δόσεις νοραδρεναλίνης (υπεύθυνης για απελευθέρωση κορτιζόλης). Σήμερα ξέρουμε ότι τα δάκρυα είναι γεμάτα με λυσοζύμη, που ευθύνεται για την καταστροφή του 95% των βακτηρίων μέσα σε μόνο 10 λεπτά. Επίσης εξουδετερώνουν τις ορμόνες του στρες.
Ο πόνος αυξάνεται όταν προειδοποιείστε για αυτό. Έχει αποδειχτεί ότι η συνηθισμένη φράση «αυτό πρόκειται να πονέσει» αυξάνει τον πόνο όπως έχει δείξει μελέτη από το Πανεπιστήμιο Dutch Radboud. Η έρευνα συγκέντρωσε παραπάνω από 100 εθελοντές. Όλοι εκτέθηκαν στην ίδια ουσία, αλλά εκείνοι οι οποίοι προειδοποιήθηκαν ότι θα είχαν μια δυνατή φαγούρα, δεν σταματούσαν να ξύνονται από τη στιγμή που τους χορηγήθηκε η ουσία.
