Η Μαριάννα Αυγουστάκη, γεννήθηκε με μικτή σπαστική τετραπληγία. Το μυαλό της είναι… ξυράφι αφού δουλεύει στο 90%, έχει όμως κινητικά προβλήματα. Η πάντα χαμογελαστή Κρητικοπούλα έγινε γνωστή στο πανελλήνιο όταν τερμάτισε περπατώντας στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας! Διένυσε μια απόσταση 42χλμ με το αναπηρικό της αμαξίδιο και εισήλθε ως …Ολυμπιονίκης στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όρθια και με ψηλά το κεφάλι με τη βοήθεια των φίλων της από τον Ναυτικό Όμιλο Ρεθύμνου. Μαζί με την Μαριάννα συμμετείχαν και τερμάτισαν με υπερηφάνεια στον Μαραθώνιο ο Κώστας Κουφάκης, ο Ανδρέας Τζαγκαράκης, ο Γιώργος και ο Κώστας Ασουμανάκης, ο Γιώργος και ο Γιάννης Παναγιωτάκης, ο Μάρκος Αυγουστάκης, ο Νικόλας Γκαβρίλοβιτς και ο Κώστας Χατζηδάκης.

Μια νέα χρονιά, μια νέα δεκαετία ξεκινά. Μπορώ να βάλω ένα και μοναδικό στόχο που θα νοηματοδοτήσει τη ζωή μου: Να γίνω ο εαυτός μου.

Ήρθε ο καιρός να απελευθερωθώ από τις προσδοκίες. Τις προσδοκίες εκείνες που δεν έχουν σχέση με τις βαθύτερες ανάγκες μου, τις αξίες μου, τις επιθυμίες της ψυχής μου. Να απελευθερωθώ από τις προσδοκίες των γονιών, των δασκάλων της κοινωνίας, που έχουν ριζώσει βαθιά μέσα μου από πολύ μικρή ηλικία.

Να απελευθερωθώ από τις προσδοκίες να είμαι κάπως πάντα, κάπως αλλιώς από αυτό που πραγματικά είμαι. Να είμαι πιο καλός, πιο όμορφος, πιο πετυχημένος, πιο αδύνατος, πιο πλούσιος, πιο χαρούμενος.

Να είμαι αυτό που οι άλλοι θέλουν ώστε να εξυπηρετώ και να καλύπτω τις δικές τους ανάγκες, μένοντας αποξενωμένος από τον ίδιο μου τον εαυτό. Μα πώς μπορώ να διακρίνω μεταξύ των δικών μου επιθυμιών και των προσδοκιών των άλλων, που έχουν γίνει πλέον κι αυτές δικό μου κομμάτι;

Υπάρχει τρόπος. Χρειάζεται απλά να στρέψω την προσοχή βαθιά μέσα μου, στην ψυχή μου, και να αφουγκραστώ τι την κάνει χαρούμενη. Αν αντίθετα επικεντρωθώ σε προσδοκίες ξένες προς την ψυχή μου, θα επιθυμώ πάντα αυτό που δεν έχω, και αυτό που δεν είμαι. Μαθαίνοντας σιγά σιγά να ακολουθώ τις βαθύτερες επιθυμίες μου που με κάνουν να νιώθω πληρότητα, τότε θα σταματήσω να προσδοκώ και από τους άλλους να είναι ή να συμπεριφέρονται όπως εγώ επιθυμώ.

Όπως εγώ μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να κάνω τις επιλογές μου, χρειάζεται να δέχομαι ότι και οι άλλοι έχουν το δικαίωμα να κάνουν το ίδιο. Αν η συμπεριφορά των άλλων, ή αυτό που είναι, δεν είναι αποδεκτό για μένα, έχω τη δυνατότητα να απομακρυνθώ. Άλλωστε είναι αδύνατον να αλλάξω τους άλλους παρά μόνο τον εαυτό μου.

Όταν απελευθερωθώ από τις προσδοκίες για μένα και τους άλλους, μπορώ να ονειρευτώ ελεύθερα. Να ονειρευτώ όλα αυτά που μου δίνουν χαρά, με εξελίσσουν και με γεμίζουν ελπίδα.

Να διαχωρίσω αν τα όνειρά μου μπορούν να γίνουν πραγματικότητα ή είναι ονειροβασίες που θα μείνουν για πάντα στη σφαίρα του φανταστικού. Να βρω ανθρώπους που θα πιστέψουν σε μένα και θα με στηρίξουν να υλοποιήσω τα όνειρά μου.

Να πιστέψω ότι θα τα καταφέρω την κατάλληλη στιγμή χωρίς να βιάζομαι. Να κάνω το πρώτο βήμα για την υλοποίησή τους: Να οραματιστώ με κάθε λεπτομέρεια αυτό που επιθυμεί η ψυχή μου και να αφεθώ στη ροή της ζωής με εμπιστοσύνη.

Της Τατιάνα Τουζλούκωφ
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1972. Σπούδασα Ψυχολογία και έκανα μεταπτυχιακό στη Συμβουλευτική. Έχω εκπαιδευτεί στην Εκλεκτική θεραπευτική προσέγγιση και στη Συστημική Οικογενειακή Θεραπεία. Έχω ασχοληθεί με μετάφραση βιβλίων ψυχολογίας στις εκδόσεις Θυμάρι, με τη Φωτογραφία, και το Χειροποίητο Κόσμημα. Απ’ το 2005 ζω στα υπέροχα Χανιά που μου χουν κλέψει την καρδιά! Τελευταία ασχολούμαι και με την αρθρογραφία. Ψάχνω γύρω μου ανθρώπους και κάνω πράγματα που μ’ εξελίσσουν και με συγκινούν.

Προηγούμενο άρθροΓυναικείος Οργασμός: Σε ποια ηλικία έχει τους πιο δυνατούς;
Επόμενο άρθροΑν με αποδεχτούν σημαίνει ότι υπάρχω;