Όταν στραβώνει μια σχέση και το τέλος της μοιάζει αμετάκλητο θα έχεις ακούσει σίγουρα από τους φίλους σου κουβέντες όπως: «Δεν εκτίμησε πόσα πολλά έκανα για εκείνη», «Φέρθηκε αχάριστα» ή «Πρώτη φορά έδωσα όλο μου το είναι σε γυναίκα και όμως με πρόδωσε».
Ίσως και εσύ να εχεις νιώσει σε ανάλογες περιπτώσεις αδικημένος , πικραμένος και ένα μεγάλο «γιατί» αιωρείται μέσα σου.
Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια τι πήγε στραβά. Μπορεί να φταίνε πολλά όμως σήμερα ας δούμε μια παράμετρο που συνήθως βλάπτει αντί να ωφελεί τη συνύπαρξή σου (όχι μόνο την ερωτική) με τους άλλους.
Τι πρόβλημα δημιουργεί το να είσαι συνεχώς διαθέσιμος;
Όταν δίνεις τα πάντα, όταν είσαι μόνιμα διαθέσιμος, καταργείς το χώρο και το χρόνο που είναι αναγκαίος για να αναπνέει και να καρποφορεί η ατομικότητά σου και ταυτόχρονα στερείς και απ’ τον άλλον τον ίδιο χώρο και χρόνο που χρειάζεται για να ανθίσει και εκείνος.
Είσαι πάντα εκεί κάθε μέρα και στιγμή με μηνύματα, like στο facebook, προτάσεις για φαγητό, σινεμά και ταξίδια. Και όταν είστε χώρια τη βομβαρδίζεις με μηνύματα ανυπομονησίας για την συνάντηση της επόμενης μέρας.
Δεν μένει στιγμή που να μην είσαι στο οπτικό πεδίο του άλλου, στιγμή που να μην απασχολείς το συναίσθημα και τη σκέψη του. Καταλαμβάνεις κάθε εκατοστό του βίου του και έτσι το άτομο που αγάπησες εξαφανίζεται, δεν μπορεί καν να ορίσει τον εαυτό του καθώς «το πεδίο ορισμού του» περιορίστηκε δραματικά και έτσι μια μέρα αποζητά βίαια την ελευθερία του για να βρει χώρο να αναπνεύσει.
«Μα εγώ έδωσα τα πάντα» ουρλιάζεις. Και όμως, δίνοντας τα πάντα ήρθες τόσο κοντά που έπαψες να είσαι απαραίτητος, ήρθες τόσο κοντά που έπεσες πάνω στα μούτρα του άλλου και μπούχτισε από την παρουσία σου.
Στο μεταξύ και εσύ έχεις εγκαταλείψει τις αγαπημένες σου ασχολίες, παραμελείς συστηματικά τους φίλους σου και αφαιρείς από τον εαυτό σου και τη σύντροφό σου την ευκαιρία να στερηθεί ο ένας τον άλλον και να γιγαντωθεί η επιθυμία της συνύπαρξης.
Οι αρχαίοι αναφέρονταν στο «μέτρο» όχι απλώς σαν μέσο ηθικού βίου αλλά και σαν μια έξυπνη οδό για την μεγιστοποίηση της απόλαυσης. Με άλλα λόγια, όταν λατρεύεις ένα φαγητό μάθε να το τρως σπανιότερα, αν σου αρέσει ένα βιβλίο διάβαζέ το πιο αργά, όταν αγαπάς κάποιον μην εξαντλείς όλες τις δυνατότητες σήμερα, ώστε να ριζώσει βαθιά μέσα σου και μέσα της η επιθυμία και για την αυριανή μέρα.
Νόρα Μαυροειδή
