Ένα στα πέντε παιδιά σήμερα αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας και πολλοί γονείς παραδέχονται ότι η θεραπεία μπορεί να διαγνώσει τα κρυφά συμπτώματα και να τα θεραπεύσει.

 

Πότε όμως πρέπει να πάει το παιδί σε παιδοψυχολόγο;

 

Το ερώτημα αυτό είναι πιθανό να έχει περάσει από το μυαλό όλων των γονιών κάποια στιγμή, με σοβαρή ή λιγότερο σοβαρή αφορμή. Και είναι φυσιολογικό. Η μητρότητα δεν έρχεται με “οδηγίες χρήσης” και συχνά ανησυχείς, προβληματίζεσαι, αναρωτιέσαι, φοβάσαι για το πλασματάκι σου (ανεξάρτητα από την ηλικία του). Έτσι, έρχονται στιγμές που κάνεις (συνειδητά ή ασυνείδητα) στον εαυτό σου τις “δύσκολες” ερωτήσεις. Μια από αυτές, που μπορεί να προκύψει σε όλες τις φάσεις ανάπτυξης. από την βρεφική και νηπιακή, μέχρι την παιδική και εφηβική ηλικία, είναι το εάν χρειάζεται να απευθυνθείς σε ψυχολόγο.

Κάποιοι λόγοι που πρέπει να απευθυνθείτε σε παιδοψυχολόγο

 

Το μικρό παιδί ή ο έφηβος και οι γονείς χρειάζεται να απευθυνθούν σε ειδικό όταν:

  • Οι γονείς έχουν απορίες ή διαφωνίες σχετικά με την διαπαιδαγώγησή του
  • Η οικογένεια έχει βιώσει μια δοκιμασία, όπως χωρισμό, ασθένεια, θάνατο κλπ. Αυτά τα γεγονότα έχουν επιπτώσεις στη ζωή του παιδιού και πολλές φορές η προληπτική επίσκεψη στον ειδικό αποτρέπει τυχόν μελλοντικούς κινδύνους
  • Tο παιδί αντιμετωπίζει πρόβλημα στην εξέλιξή του και πρέπει να γίνει αξιολόγηση της νοημοσύνης και των ικανοτήτων του
  • Παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες, υπερκινητικότητα, διάσπαση στην προσοχή, τραυλισμό, ενούρηση μετά τα 5 χρόνια κ.ά.
  • Παρουσιάζει αλλαγή σε διάφορες σημαντικές συμπεριφορές:
  • απότομη κάμψη στις σχολικές επιδόσεις
  • απότομη αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες (αρχίζει να τρώει βουλιμικά ή, αντίθετα, παρουσιάζει ανορεξία)
  • δυσκολίες στον ύπνο (υπνηλία ή εφιάλτες ή αϋπνία)
  • Κλείνεται στον εαυτό του, αποφεύγει κάθε διάλογο ή επιτίθεται
  • Νιώθει άσχημα με τον εαυτό του, είναι αγχωμένο, πιεσμένο, θλιμμένο, φέρεται δειλά και δεν έχει αυτοπεποίθηση
  • Παρουσιάζει κατάθλιψη
  • Μιλά για θάνατο
  • Παίρνει ναρκωτικά ή άλλες ουσίες (π.χ. πίνει συστηματικά)
  • Δείχνει να αποφεύγει ένα άτομο που του ήταν προσφιλές και αυτό συμπίπτει με την έναρξη προκλητικής ερωτικής συμπεριφοράς
  • Λέει ψέματα και γίνεται μυστικοπαθές
  • Αυτοτραυματίζεται ή τραυματίζει κάποιον άλλο
  • Εκδηλώνει τάσεις φυγής και λέει “θα σηκωθώ να φύγω από δω μέσα”
  • Εμφανίζει παραβατική συμπεριφορά (κλοπές, βανδαλισμοί κ.λπ.)
  • Φέρεται με ιδιαίτερα έντονη ανυπακοή στο σπίτι ή στο σχολείο
  • Έχει φίλους με σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς

 

Πότε ο ψυχολόγος για το παιδί δεν είναι απαραίτητος

Από την άλλη πλευρά, ο ψυχολόγος δεν είναι πάντοτε απαραίτητος. Εάν απλά το παιδί περνά μία περίοδο λίγο πιο δύσκολη, εάν δυσκολεύει εσένα σε αυτή την φάση της ζωής σας, ή εάν προβληματίζει ελαφρά τους δασκάλους του μπορεί να μην χρειάζεται απαραίτητα ψυχολόγο. Ίσως η υπομονή και η επιμονή – και κυρίως η αγάπη – είναι τα πλέον απαραίτητα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Το να ανησυχείς είναι λογικό. Όμως, όπως δεν επισκέπτεσαι τον γιατρό κάθε φορά που το παιδί χτυπά το γόνατό του έτσι δεν χρειάζεται να επισκέπτεσαι και τον ψυχολόγο για κάθε προβληματισμό.

 

Νόρα Μαυροειδή

Προηγούμενο άρθροΟι τροφές που ανεβάζουν τη διάθεση
Επόμενο άρθροΟ γάμος σκοτώνει τον έρωτα;