Θόρυβος, κυκλοφορία, σκουπίδια, άνθρωποι βιαστικοί. Η ζωή στις μεγαλουπόλεις είναι άμεσα συνδεδεμένη με το άγχος. Πριν από 60 χρόνια ζούσε μόλις το ένα τρίτο του πληθυσμού στις πόλεις. Σήμερα, περισσότεροι από το 50%. Μέχρι το 2050, υπολογίζουν οι ειδικοί ότι θα αυξηθεί το ποσοστό στο 70%.
Το 2003 Βρετανοί ψυχίατροι δημοσίευσαν μια έρευνα για την ψυχική κατάσταση των κατοίκων του Λονδίνου. Η συγκεκριμένη περιοχή γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και μετά. Μεταξύ του 1965 και του 1997 σχεδόν διπλασιάστηκε ο αριθμός των ασθενών με σχιζοφρένεια, χωρίς ωστόσο να αυξηθεί σημαντικά ο πληθυσμός. Στη Γερμανία, από το 2000 μέχρι το 2010 ο αριθμός των ημερών ασθενείας των εργαζομένων λόγω ψυχολογικών προβλημάτων διπλασιάστηκε επίσης. Σύμφωνα με τελευταίες εκτιμήσεις, το 40% των απουσιών από την εργασία στη Β. Αμερική σχετίζεται με την κατάθλιψη.
Σύμφωνα με έρευνες, υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ του στρες των πόλεων και της ψυχικής υγείας. Συγκεκριμένα, εντοπίστηκε ότι υπό συνθήκες στρες, το τμήμα του εγκεφάλου που αντιδρά όταν αντιλαμβανόμαστε κάτι ως απειλή και μπορεί μάλιστα να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις, παρουσίαζε έντονη δραστηριότητα στους ανθρώπους που μεγάλωσαν στην πόλη. Επιπλέον, η δραστηριότητα του εγκεφάλου των συγκεκριμένων ατόμων παρουσίασε κοινά σημεία με αυτή των ανθρώπων που είναι επιρρεπείς στη σχιζοφρένεια.
Οι συνθήκες στέγασης, το περιβάλλον με ελάχιστους χώρους πρασίνου, ο περιορισμός του ιδιωτικού χώρου, ακόμα και οι στενοί δρόμοι σε συνδυασμό με το εργασιακό στρες, την εργασιακή ανασφάλεια αλλά και τις συνεχείς απειλές -πραγματικές ή φανταστικές- στις οποίες καλούνται να επιβιώσουν οι άνθρωποι των σύγχρονων μεγαλουπόλεων είναι σύμφωνα με τους ειδικούς οι παράγοντες που επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Αν μάλιστα, ληφθούν υπόψη μέλετες οι οποίες αποκαλύπτουν ότι στις επόμενες δεκαετίες ο αριθμός των μεγάλων πόλεων θα αυξηθεί, τότε ίσως να μη είναι υπερβολική η άποψη που διατύπωσαν πρόσφατα ειδικοί σύμφωνα με την οποία η “μεγαλύτερη απειλή για τον άνθρωπο είναι τα ίδια τα δημιουργήματα του”.
Αποκαλυπτική άλλωστε είναι έρευνα που συνέταξε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος (ΕΕΒ), σύμφωνα με την οποία το 9% της συνολικής επιφάνειας της Ευρώπης έχει αλλοιωθεί από τη χάραξη οδικών κόμβων, ποσοστό που αυξήθηκε ραγδαία μετά το 1990. Αυτή η υποβάθμιση του εδάφους που προέρχεται κυρίως από μεγάλα αναπτυξιακά έργα, κοστίζει στην Ευρώπη περίπου 38 δις. € ετησίως.
Η άτακτη επέκταση των σχεδίων πόλεων, συν τοις άλλοις δυσχεραίνει κατά πολύ την απορρόφηση του νερού των έντονων βροχοπτώσεων από το έδαφος, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες πλημμυρών. Επιστήμονες κρούουν επίσης τον κώδωνα του κινδύνου για τη διατάραξη της βιοποικιλότητας των υπόγειων οικοσυστήματων των αστικών κέντρων.

 

ΠΗΓΗ: iatronet.gr

Προηγούμενο άρθροΠιστέψτε στο μοναδικό σώμα σας!
Επόμενο άρθροΑυθεντικός εαυτός και δημιουργικότητα