Σε έναν κόσμο όπου τα πάντα πιστεύουμε (λανθασμένα) ότι κινούνται γύρω από εμάς, ο χώρος για ενσυναίσθηση μειώνεται ασφυκτικά. Το να μπορείς να μπεις στα παπούτσια του άλλου και να πετύχεις αυτό που ορίζεται ως «συναισθηματική ταύτιση», δεν είναι πάντα εύκολο και απαιτεί να έχεις υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη.
Υπάρχουν τρία είδη ενσυναίσθησης που επιτελούν διαφορετικούς σκοπούς και πρέπει όλοι να είμαστε σε θέση να τα αναγνωρίσουμε.
Το πρώτο είναι η γνωστική ενσυναίσθηση : «Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα που βιώνουν οι άλλοι». Όταν βλέπουμε ότι κάποιος υποφέρει από μια κατάσταση που βιώνει, μπορούμε να μπούμε στη θέση του και να φανταστούμε πώς ακριβώς νιώθει.
Ο επόμενος τύπος ενσυναίσθησης είναι η συναισθηματική ενσυναίσθηση που απορρέει σε μεγάλο βαθμό από τη συναισθηματική νοημοσύνη. Είναι από τα πιο κοινά είδη και σε αυτή την περίπτωση κάνεις δικά σου τα προβλήματα των άλλων και βιώνεις στον απόλυτο βαθμό καταστάσεις που δεν σε αφορούν.
Νιώθεις χαρούμενος όταν και οι άλλοι είναι χαρούμενοι και βιώνεις κάθε συναίσθημα, όπως ακριβώς βιώνεται από τον διπλανό σου. Είναι σημαντικό να ξεχωρίζεις όμως τα δικά σου συναισθήματα από των υπολοίπων καθώς έτσι θα σταματήσεις να εμπλέκεσαι τόσο ψυχικά με καταστάσεις που δεν ανήκουν στη δική σου πραγματικότητα.
Η συμπονετική ενσυναίσθηση είναι το τρίτο είδος της συναισθηματικής ταύτισης με την κατάσταση κάποιου άλλου. Αυτός ο τύπος ενσυναίσθησης ορίζεται ως η ικανότητα ένα άτομο να καταλαβαίνει τη δυσκολία που αντιμετωπίζει ένα άλλο πρόσωπο και προσπαθεί να το βοηθήσει να λύσει το πρόβλημα.