Κάποτε διάβασα την πρόταση «η αλήθεια είναι πάνω από όλα, αλλά και πάνω από αυτή είναι το να ζει κανείς αληθινά».

Όπως ίσως πολλοί από εμάς, σκέφτηκα ότι δε μου αρέσουν τα ψέματα και φυσικά το να λέω ψέματα. Μερικές φορές μπορούσα να βγάλω κάποιο συμπέρασμα ότι ο άλλος ίσως παραποιεί την αλήθεια, αποκρύπτει πληροφορίες ή λέει ολοφάνερες αναλήθειες. Μέχρι που έφτασε η στιγμή της μεγάλης αποκάλυψης.. ότι εξερευνώντας τον ίδιο μου τον εαυτό, μπορώ να ανακαλύψω έναν κρυμμένο μακρόκοσμο, μια αντανάκλαση που έχω για τους άλλους ανθρώπους. Ίσως οι άλλοι να είναι ένας δικός μας καθρέφτης. Όσο καθαρίζουμε την καρδιά τη δική μας, τόσο έλκουμε ανάλογους ανθρώπους και βλέπουμε με πιο καθαρά γυαλιά και την καρδιά των γύρω μας.

Ένα βασικό γνώρισμα της αλήθειας είναι η καρδιά, ο νους και τα χείλη να λένε το ίδιο πράγμα. Ίσως ο πρώτος αποδέκτης των ψεμάτων να είναι ο ίδιος μας ο εαυτός λοιπόν. Μπορεί να είναι ένα μικρό ψέμα ή «αθώο». Πόσες φορές άλλα έχουμε στο νου μας και άλλα λέμε; Πότε η καρδιά μας φωνάζει για κάτι και εμείς την αγνοούμε, βγάζοντας έναν άλλον εαυτό προς τα έξω; Ίσως ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν πολλά και εκλεπτυσμένα επίπεδα ειλικρίνειας προς τον ίδιο μας τον εαυτό και για να σκάψουμε σε αυτά και να τα ανακαλύψουμε χρειάζονται δύο, η δεκτικότητα και μετά η θέληση για αλλαγή.

Άλλο χαρακτηριστικό της ειλικρίνειας είναι ότι αφού την εφαρμόζουμε στη ζωή μας, αποκτάμε νοητική ηρεμία και μια αίσθηση ελευθερίας. Η νοητική θολούρα έχει δώσει τη θέση της σε μία ήρεμη κρυστάλλινη λίμνη. Διαφορετικά, γινόμαστε τόσο ανήσυχοι, όπως όταν ρίξουμε μια πέτρα στο νερό, που δημιουργούνται συνεχόμενοι κύκλοι κυμάτων που αλληλεπιδρούν το ένα με το άλλο.

Άλλο αποτέλεσμα της ειλικρίνειας είναι η αφοβία και η σταθερότητα του χαρακτήρα.

Κάθε αρετή, είτε λέγεται ειλικρίνεια, είτε ταπεινότητα, ανιδιοτέλεια, μη βία είναι μια κατάκτηση-πρόκληση για εμάς σε καθημερινό επίπεδο. Είναι η βάση για το ξεκίνημα ενός αλλιώτικου ταξιδιού προς τη ζωή, πιο ουσιαστικού, πιο πνευματικού και τελικά αληθινού. Είναι το ξεκίνημα. Αν η βάση μας είναι οι ηθικές αξίες. Ποιος είναι ο προορισμός μας με «όπλα» μας αυτά; Ας το σκεφτούμε.

 

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι  Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής στην Αθήνα, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδος. τ. συνεργ. στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο Επιστημονικός Υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.

Προηγούμενο άρθροΠαθολογική ζήλια και αντιμετώπιση
Επόμενο άρθροΜπορούν τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα να προκαλέσουν στειρότητα στη γυναίκα;