Η αγάπη έχοντας ως κύρια σημασία το αίσθημα συμπάθειας απέναντι σε πρόσωπα ή πράγματα αποτελεί ύψιστο ζήτημα στη ζωή ενός ατόμου. Εκείνος, ο οποίος νιώθει ότι αγαπά χαρακτηρίζεται από ανιδιοτέλεια, ανοχή, ανεκτικότητα, γενναιοδωρία, μεγαλοψυχία και ανυπαρξία εγωκεντρισμού και αλαζονείας.
Η αγάπη δεν περιορίζεται μόνο σε μία μορφή και μόνο απέναντι σε ένα πράγμα. Αντίθετα αγάπη μπορεί να αισθανθεί κάποιος για τους γονείς του, τα αδέλφια του, τον σύντροφό του, την πατρίδα, τον Θεό, τη φύση κ.α.
Η σημασία της αγάπης
Αρχικά, η έννοια της αγάπης έχει ποικίλη σημασία, εφόσον στους διάφορους τομείς της ζωής μας διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και μπορεί να αντιμετωπίζει πολλές παθογένειες της κοινωνίας μας. Όσον αφορά στον κοινωνικό τομέα αναπτύσσει το αίσθημα της αδελφοσύνης, της ανιδιοτέλειας και της αφοσίωσης μεταξύ των ανθρώπων. Και αυτό γιατί είναι σε θέση όποιος αγαπά να συγχωρεί τα λάθη του άλλου, να περιορίζει το «εγώ» του και να δημιουργεί ένα πλέγμα υγιών διαπροσωπικών σχέσεων.
Έπειτα, η συμπεριφορά του ατόμου ηθικοποιείται, αφού χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια, εντιμότητα και αγνότητα. Κάτι τέτοιο προσδίδει μεγαλύτερη σημασία στη ζωή του ατόμου σε όλα τα επίπεδα. Μέσα από την αγάπη μπορεί να αναδειχθεί μία δημιουργική του πλευρά, να αναδυθεί μία ακέραιη και άρτια ψυχολογία, αλλά και να αναπτυχθεί μία σταθερή και ενοποιημένη σχέση με άλλους λαούς. Η αγάπη τότε θα είναι σε θέση να απαλλάξει τον καθένα από προκαταλήψεις απέναντι στη διαφορετικότητα και να κατανοήσει ότι η αγάπη απέναντι στο συνάνθρωπο δεν έχει εθνικά όρια, ιδεολογικούς φραγμούς και περιορισμούς σε ότι αφορά το φύλο, το χρώμα και τη φυλή.
Αρνητικά φαινόμενα που αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια της αγάπης
Η σημασία της αγάπης για τη ζωή μας είναι τόσο μεγάλη, ώστε μπορούν να επιλυθούν πολλά σοβαρά προβλήματα, τόσο σε διαπροσωπικό όσο και σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Σε ό,τι αφορά το προσωπικό επίπεδο είναι δυνατό να καμφθεί ο άκρατος ατομικισμός, εγωκεντρισμός και η υπερφίαλη φιλοδοξία που χαρακτηρίζει κάποιες φορές το ανθρώπινο είδος. Οι επιφανειακές σχέσεις με αυτόν τον τρόπο διορθώνονται, γίνονται περισσότερο ουσιαστικές και αποκτούν μία βαθύτερη έννοια που τις μετατρέπει σε σχέσεις που είναι σε θέση να αποτελέσουν τείχος απέναντι σε οτιδήποτε κακόβουλο και υστερόβουλο.
Επίσης, μέσα από τη δύναμη της αγάπης ο οποιοσδήποτε από εμάς δρα καταλυτικά απέναντι σε φαινόμενα ρατσισμού. Η εκδήλωση μίας υποτιμητικής και απαξιωτικής συμπεριφοράς σε άτομα που παρουσιάζουν κάποιες διαφορές από ένα όμοιο σύνολο αντιμετωπίζονται με τα συναισθήματα που είναι γεμάτα από συμπόνια, και αφοσίωση στον συνάνθρωπο. Έτσι λοιπόν, γίνεται αντιληπτό ότι όλοι, οι οικονομικά ασθενέστεροι, οι έγχρωμοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι φορείς του aids είναι ίσοι και όλοι χρειάζονται αγάπη, την απαιτούμενη προσοχή και σεβασμό από τους γύρω τους.
Επιπρόσθετα, οι κακές συνθήκες διαβίωσης που ισχύουν σε τριτοκοσμικές χώρες έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν, αν το διεθνές ενδιαφέρον στραφεί προς τα άτομα αυτά, που γεννήθηκαν «άτυχα» και παραμελημένα από όλους όσους μπορούν να τα βοηθήσουν. Επιπλέον, η παραβίαση των δικαιωμάτων ζωής είναι ανεπίτρεπτη και χρειάζεται να κατοχυρωθεί όχι μόνο στα λόγια αλλά και στις πράξεις η ίση αντιμετώπιση όλων. Η διασφάλιση του δικαιώματος των παιδιών να ζουν μία ασφαλή ζωή και όλων των ανθρώπων να έχουν μία ήρεμη και δίκαιη διαβίωση είναι μία απτή πραγματικότητα που δεν απέχει πολύ από την υλοποίησή της.
Τέλος, το συναίσθημα της αγάπης έχει τη δύναμη να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην έξαρση των εστιών πολέμου, καθώς επίσης και την αναζωπύρωση του μίσους και της βίας. Τότε όλοι θα δείξουν στους κυβερνώντες ότι ο πόλεμος δεν είναι κάτι που επιθυμούν οι απλοί πολίτες, αλλά κάτι στο οποίο είναι υποχρεωμένοι να υπακούσουν όλοι τη στιγμή που η πατρίδα τους εμπλέκεται σε μία εμπόλεμη διαδικασία. Αντιτάσσονται με αυτό τον τρόπο στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των ιθυνόντων.
Η αγάπη ως ένας αρωγός στη δημιουργία μίας ζωής ειρηνικής και γεμάτης αξίες και ιδανικά, είναι βαρυσήμαντη. Προωθώντας την αγάπη, το μόνο που κερδίζουν οι λαοί είναι σεβασμός και μία αξιοπρεπή ζωή, βασισμένη στην έννοια της οικουμενικότητας και την αποστροφή της βίας.
